در آستانه سالگرد حزب
با اعضاى کميته مرکزى حزب

يک دنياى بهتر: بعنوان عضو رهبرى حزب چه ارزيابى سياسى از فعاليت يکسال گذشته حزب داريد؟ از نظر شما ملزومات پيشروى حزب ما و تبديل کمونيسم به پرچم اعتراض جامعه کدامند؟ چه موانعى را بايد از سر راه برداشت؟

محمود احمدی: قبل از هر چیز٬ سالگرد تشكیل حزب اتحاد كمونیسم كارگری را به همه كارگران٬ كمونیستها و فعالین انقلاب كارگری تبریك میگویم. برای ارزیابی از فعالیت سیاسی حزب بهتر است نگاهی كوتاه به یك سال گذشته و در موقعیتی كه حزب اعلام موجودیت كرد٬ بیاندازیم. ما در زمانی حزب اتحاد کمونیسم کارگری را تشكیل دادیم و در زمانی مجبور به ترك حزب كمونیست كارگری٬ حزبی كه ما بدرجات مختلف در ساختن و پیشروی اش٬ نقش داشتیم٬ شدیم كه فضای جدل آَنلاینی٬ نه تنها كوچكترین نقدی را برای پیشروی كمونیسم و سازماندهی انقلاب كارگری تاب نمیاَورد٬ بلكه با هتك حرمت و فحاشی از سرشناسترین كمونیستهای ایران٬ تصویر بسیار منفی را از كمونیسم كارگری به جامعه ارائه میداد. با سرعت بسیار زیادی اَثار٬ مصاحبه ها و نوشته های رهبران گذشته حزب كمونیست كارگری ورهبران فعلی حزب اتحاد کمونیسم کارگری را از سایتهایشان جمع كردند. و به كسانی كه در محبوب و اجتماعی كردن كمونیسم كارگری و حزب كمونیسم كارگری نقش اساسی ایفا كردند٬ مهر راست و نماینده بورژوازی بزرگ زدند و در خروجی حزب را نشان دادند. در چنین موقعیتی٬ جامعه به تغییر و تحولات سیاسی در حزب كمونیست كارگری نگاه میكرد.اَثار منفی انشعاب سال ٢٠٠٤  در حزب كمونیست كارگری٬ هنوز بر جنبش كمونیسم كارگری سنگینی میكرد. ما در چنین فضایی و با یك تناقض ظاهری٬ شروع به فعالیت كردیم. از یكطرف برای جلو گیری از ضربات بیشتر گرایش چپ سنتی و پوپولیستی غالب در حزب كمونیست كارگری به چهره انسانی كمونیسم منصور حكمت٬ مجبور بودیم كه با فرهنگ بالای سیاسی از اَن حزب كناره بگیریم و از طرف دیگر  برای تبدیل دوباره كمونیسم كارگری به مركز ثقل كمونیسم در ایران و هر چه قدرتمند و اجتماعی كردن اَن٬ پرچم اتحاد صفوف جنبش كمونیسم كارگری را بلند كنیم.
مولفه بسیار مهم دیگری كه راه اَینده ما را سخت و دشوار میكرد فقدان منصور حكمت رهبر جنبش كمونیسم كارگری٬ بود. منصور حكمتی نبود كه با روشن بینی٬ تیز بینی٬ قاطعیت و درایت كمونیستی٬ راه پیشروی كمونیسم و هر چه اجتماعی شدن آَنرا نشان دهد وحزب و كمونیسم را ازگره گاههای مهم سیاسی٬ قدرتمند وسر بلند بیرون آَورد. در چنین موقعیت سیاسی كمونیسم كارگری٬ حزب اتحاد كمونیسم كارگری متولد شد. اگرتولد حزب ما٬ با برخورد منفی از جانب دو جریان متشكل كمونیسم كارگری روبرو شد اما با استقبال افراد و جریانات مختلف جنبش كمونیسم كارگری كه با دو حزب كمونیسم كارگری و حكمتیست٬ اختلاف داشتند٬ روبرو شد. ما با پرچم وحدت صفوف جنبشمان٬ و مقدم بودن منفعت جنبشمان در مقابل منفعت سكتی٬ گروهی و سازمانی اعلام موجودیت كردیم. رفقای اكس مسلم مان در حزب كمونیست كارگری ما را جریان راست و شكست طلب خواندند و رفقای حكمتیست ما را بعنوان محفل ناسیولیستی چپ بی اَینده٬ مفتخر كردند. اما امروز بعد از یكسال و در سالگرد حزب٬ این حزب٬ بعنوان یك حزب چپ٬ و رادیكال كمونیسم كارگری تا حد زیادی جای خود را در جنبش سیاسی ایران در این مدت كوتاه بازكرده است. این حزب٬ حزبی است كه بر خلاف حزب حكمتیست به منشور سرنگونی و مراحل انقلاب متعقد نیست. ماكزیمالیست است. حزبی است كه بر خلاف حزب كمونیست كارگری٬ اكس مسلم نیست و در جنگ دو قطب تروریستی٬ به قطب تروریسم دولتی غرب تخفیف نمیدهد و از منصور حكمت عبور نمیكند. ویژه گی این حزب تلاش بر بستر كمونیسم منصور حكمت است.
ما در این مدت كوتاه فعالیتمان٬ تلاش كردیم تا تمدن و فرهنگ بالای سیاسی منصور حكمت را كه بر اثر نفوذ پوپولیسم و چپ سنتی٬ به عقب رانده شده بود بار دیگر در صفوف جنبش كمونیسم كارگری٬ احیا كنیم. فرهنگ بالای سیاسی ما نه ناشی از اخلاق و منش خوبمان بلكه ناشی از دوری ما از سنت و فرهنگ پوپولیستی و اتكا به سنت و روشهای كمونیسم منصور حكمت است. در مقابل برخورد نادرست حككا به حزب حكمتیست و باند زحمتكشانی خواندن اَن٬ ایستادیم واجازه ندادیم تا فضای سیاسی اپوزیسیون آلوده شود. خصومت٬ سكتاریسم٬ و كینه در بین دو حزب دیگر جنبش كمونیسم كارگری را تا حد زیادی به عقب راندیم و تلاش كردیم كه این فضای خصمانه را كه ناشی از مقدم ندانستن منفعت جنبشمان و از پیامد های انشعاب ٢٠٠٤ بوده است، تغیر دهیم. برای اولین بار موفق شدیم تا منشعبین را از ادبیات حككا پاك كنیم و حزب حكمتیست را وارد آن كنیم. حزب ما بعنوان یك حزب رادیكا ل و با نظرات روشن٬ حزبی منصف و با فرهنگ بالای سیاسی٬ حزبی غیر سكتاریست و بیانگر منفعت عمومی جنبش كمونیسم كارگری٬ در سال گذشته حركت كرده است.

حزب در دوره یك سال گذشته٬ تلاش كرد تا مشغله٬ و نبضش معطوف به سازماندهی اعتراض سوسیالیستی طبقه كارگر باشد. طبعا با توجه به جوانی حزب و امكانات محدود تشكیلاتی و كادری مان این دخالت هنوز محدود است و با تصویر مطلوب ما بسیار فاصله دارد. اما هر ناظر بیرونی با توجه به حجم ادبیات ما و مقایسه آن با دو حزب دیگركمونیسم كارگری٬ و نظرات روشن ما در مورد جنبش شورایی و اعتراض سوسیالیستی كارگری به جهت گیری و حساسیت ما در این مورد شهادت خواهد داد.

در مورد ملزومات تبدیل حزب و كمونیسم به پرچم اعتراض جامعه٬ باید گفت كه حزب باید بتواند بعنوان حزب سازمانده انقلاب كارگری و حزب رهبردر جامعه ظاهر شود. كمونیسم كارگری٬ كمونیسم تغیر دهنده و كمونیسم پراتیك است. اما اگر به جریانات متشكل در جنبش كمونیسم كارگری نگاه كنیم از این تصویر بسیار فاصله دارند. كمونیسم  حزب كمونیست كارگری٬ اساسا كمونیسم افشاگر است و نه كمونیسم سازمانده! این كمونیسمی است كه برنامه تلویزیونی دارد! نشریه دارد! در مورد مسائل كارگری اطلاعیه میدهد و نشریه منتشر میكند! اما مشغله و سوخت و ساز فكری و سازماندهی اش سازمان دهی انقلاب كارگری و تبدیل حزبشان به حزب سازمانده و حزب رهبر نیست! واخیر نیز در پلاتفرم خارج كشورشان٬ وظیفه خود را افشا گری از رژیم اسلامی تعریف كرده اند! كمونیسم افشا گر و نه كمونیسم سازمانده مشخصه این جریان كمونیسم كارگری است.

در مورد حكمتیستها، دیگر جریان متشكل كمونیسم كارگری٬ مسئله متفاوت است. این جریانی است كه به امر سازماندهی و كمونیسم دخالت گر واقف است. اما مشغله و سوخت و ساز فكری و سازمانیش٬ چندان معطوف به جنبش كارگری نیست! حزبی كه در مورد جنبش و اعتراضات كارگری٬ ساكت و یا بی تحرك است. بنظرم یكی از موانع پیشروی جنبش كمونیسم كارگری و تبدیل این كمونیسم بعنوان پرچم اعتراضی جامعه٬ جا انداختن این مسئله در بین صفوف جنبشمان است كه ما باید سازماندهی عملی انقلاب سوسیالیستی را در دستور كارمان بگذاریم!  و بعنوان رهبر اعتراض سوسیالیستی كارگران٬ وحزب سیاسی كارگران٬ ظاهر شویم و نه حزبی كه صرفا به اعلام حمایت و قطعنامه گرفتن٬ و اطلاعیه دادن و اكسیون گذاشتن بسنده میكند واز سازماندهی كارگران در حزبش ناتوان است! باید با تمام نیرو برای  بر طرف كردن موانع ساختن یك حزب سیاسی كارگری٬ تلاش كرد!
ما همه كمونیستها و كارگران را به پیوستن به حزب اتحاد كمونیسم كارگری فرا میخوانیم! به حزب خود بپیوندید!*